Als kleine jongen was ik altijd veel aan het rennen. Niet om het rennen zelf, maar om zo snel mogelijk bij de volgende boom te komen om in te klimmen, of de volgende sloot om overheen te springen. Rennen was gewoon een manier om mezelf zo snel en efficiënt mogelijk te verplaatsen. Vaak was ik zo uren aan een stuk in de bossen en velden te vinden. Trillend op mijn benen van de honger kwam ik dan aan het eind van de dag thuis. Misschien is daar mijn passie voor (ultra-) trailrunning ontstaan. En dat is voor mij ook de essentie ervan: mezelf zo snel en efficiënt mogelijk over gevarieerd terrein verplaatsen. Urenlang moeiteloos voortgaan. Rennen is ook spelen. Over omgevallen bomen heen springen. Tussen de boomwortels en de plassen door dansen. Lekker buiten in de natuur zijn. Het is samenzijn en racen met vrienden en gelijkgestemden. En dat is het mooie aan de sport trailrunning. Het verbindt mensen met de natuur en met elkaar. Het is niet rennen tegen elkaar, tegen de klok, of de elementen. Of zelfs tegen jezelf. Voor mij is het rennen met elkaar in de natuur met de elementen. En de tijd? Tijdens het rennen is er alleen het hier en nu.
Maar trailrunning en ultrarunning zijn voor mij meer dan een passie. Het is een levenswijze geworden in de loop der jaren. Het is voor mij een manier om mezelf beter te leren kennen. Om meer mezelf te worden. Om dichter bij de natuur te komen en dichter bij mijn eigen natuur. Het hardlopen heeft in die zin een grote rol gespeeld in mijn persoonlijke ontwikkeling.
In 2002 kwam ik in aanraking met psychosynthese. Ik volgde jarenlang therapie en begon in 2009 met de opleiding Psychosynthese. Waar het rennen de drijvende kracht is achter mijn persoonlijke ontdekkingstocht, geeft psychosynthese richting aan het proces.
Na tien jaar in de documentaire informatievoorziening werkzaam te zijn geweest bij de gemeente Vught, besloot ik op mijn veertigste mijn passie te gaan volgen: trail- en ultrarunning, persoonlijke ontwikkeling, coachen, inspireren. Mezelf ontdekken en de meest complete versie van mezelf worden is de levensweg die ik bewandel ( en ren). Het is voor mij de enige manier om echt gelukkig te worden met mezelf. En daar wil ik heel graag anderen bij helpen. Ik houd niet van halve maatregelen. Als ik iets wil veranderen dan doe ik dat weloverwogen en rigoureus. In 2017 besloot ik daarom mijn baan bij de gemeente Vught als coördinator informatiedienstverlening op te zeggen en te starten met mijn eigen bedrijf: Teun Geurts coaching.
Ik ben graag in contact met anderen. Het liefst heb ik het dan meteen over zaken die er echt toe doen. Daar kan ik behoorlijk vasthoudend in zijn, doorvragen en luisteren. Wie is de ander? Wat beweegt hem? Wat zijn z’n kwaliteiten? Ik heb jarenlang hard aan mezelf gewerkt. Psychosynthese en trail- en ultrarunning zijn de belangrijkste ingrediënten geweest op deze ontdekkingstocht. Het is voor mij een logische stap om deze elementen te combineren en anderen te helpen bij hun eigen persoonlijke ontdekkingstocht.
Ik zie dat we als mens het contact met de natuur zijn verloren en daardoor ook met onze innerlijke natuur. We hebben de natuur getemd en daarmee ook onze innerlijke oermens. We missen daardoor een stukje authenticiteit. Het rennen in de natuur herinnert ons aan de oermens die we van binnen nog altijd zijn. We leren ons er weer mee te verbinden, er van te houden. Op deze manier vinden we onze oerkracht en authenticiteit terug. De tijd is rijp! Ik help je graag jouw innerlijke oermens te herontdekken.