Mensen! Ik onderdruk de impuls om als een wild dier de bossen in te vluchten. Na uren en dagen alleen door de bossen te hebben gelopen voelt de aanwezigheid van mensen bijna als een bedreiging. Ik weet de eerste impuls te onderdrukken en mompel in het voorbijgaan zelfs nog enkele woorden ter begroeting. Een restje socialiteit sluimert blijkbaar nog in mijn onbewuste. De schok is groter als ik even later de parkeerplaats bij Signal de Botrange oploop en wordt geconfronteerd met een grote groep van de menselijke soort en het geweld van voorbij razende auto’s en vrachtwagens. Ik voel een lichte paniek [...]